«Ποία είναι η ωραιοτέρα λέξις της ελληνικής γλώσσης;», ρωτούσε ο Πέτρος Χάρης πριν περίπου από 80 χρόνια . Οι συμμετέχοντες μαθητές στο παιχνίδι των λέξεων που η Βιβλιοθήκη των Αρσακείων Τοσιτσείων διοργάνωσε,στο πλαίσιο του 5ου Παναρσακειακού Μαθητικού Συνεδρίου με θέμα τον γλωσσικό μας πολιτισμό, απάντησαν:
Η ωραιοτέρα λέξις της ελληνικής γλώσσας είναι «η αγάπη».Έτσι αποφάνθηκαν οι έφηβοι συμμαθητές μας αποδεικνύοντας περίτρανα ότι η αγάπη είναι αυτό που επιζητούν περισσότερο. Και δεν είναι σίγουρα οι μόνοι… Δεύτερη στη σειρά έρχεται «η φιλία» , στην οποία εξακολουθούν να πιστεύουν οι έφηβοι επενδύοντας στις διαπροσωπικές σχέσεις που φαίνεται να αποδίδουν…Ακολουθεί «η δικαιοσύνη», την οποία αναζητούν οι νέοι όπως ο φιλόσοφος Διογένης αναζητούσε με το φανάρι του «τον άνθρωπο». Και έπειτα η ζωή , ο έρωτας ,το καλοκαίρι και οι διακοπές.Οι απριλιάτικες μέρες είναι φυσικό να γεννούν τέτοιους συνειρμούς ενόψει μάλιστα των εξετάσεων που δεν περνάνε με τίποτα χωρίς την προσμονή της παραλίας… Τελευταίο το «φιλότιμο» , «η έντονη συναίσθηση της προσωπικής τιμής και της αξιοπρέπειας, που εκδηλώνεται κυρίως με την επιθυμία κάποιου να κερδίζει την εκτίμηση των άλλων«, μια λέξη ελληνική, ίσως η ωραιοτέρα…!
