Γράφουν : Πένυ Κατέβα ,Εμμανουέλα Σφακιανάκη
και Αλεξάνδρα Τριανταφύλλου
Οι έφηβοι αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα τα οποία προέρχονται από το σχολείο, την οικογένεια και τους φίλους. Γενικά, οι έφηβοι δεν έχουν την τάση να μοιράζονται τα θέματα που αντιμετωπίζουν με τους γύρω τους. Οι παράγοντες που καθιστούν δύσκολη την εκμυστήρευση των προβλημάτων τους είναι ποικίλοι. Αρχικά υπάρχει η επιρροή των κοινωνικών δικτύων˙ο έφηβος βασίζεται κατά κύριο λόγο για την επίλυση των προβλημάτων του σε ψεύτικες φιλίες. Άλλο ένα γεγονός αποτελεί η κατάθλιψη, η οποία απορρέει από την τάση των εφήβων «να πέφτουν ψυχολογικά» λόγω των χαμηλών επιδόσεων στο σχολείο και την έλλειψη επικοινωνίας με τους συνομήλικους τους.
Επίσης, η ντροπή για ό,τι δεν ανταποκρίνεται στα πρότυπα της εποχής αποτελεί ένα κύριο παράγοντα που εμποδίζει την επικοινωνία και την εξωτερίκευση των συναισθημάτων τους. Για παράδειγμα ο φόβος για το διαφορετικό, ο φόβος για το λάθος κτλ. Η οικογενειακή απόρριψη όπως και η φιλική αποτελεί έναν ακόμη αρνητικό παράγοντα για τους εφήβους, καθώς, ενώ επιθυμούν κατανόηση και συμπαράσταση, έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με την μη αποδοχή τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο στάδιο της εφηβείας, ο νέος έρχεται αντιμέτωπος με μια «έκρηξη» των συναισθημάτων του που επηρεάζει βαθύτατα τις διαπροσωπικές του σχέσεις.
Τέλος, το συναίσθημα που επικρατεί είναι ο θυμός ,που δημιουργείται λόγω της πίεσης, των διαφωνιών μεταξύ γονιών, παιδιών και συνομηλίκων,της έλλειψης υπομονής και κατανόησης, κάτι που με τη σειρά του δυσχεραίνει την επικοινωνία τους και συχνά τους οδηγεί σε ψυχολογικό αδιέξοδο.