«Γυναίκα,τι θα φάμε σήμερα;»

Γράφει η Σοφία Γκλαβά

Αυτή η φράση …. Αυτά τα λόγια κατέκλυζαν για αμέτρητα χρόνια το γυναικείο μυαλό. Η εικόνα της εξουθενωμένης γυναίκας να σερβίρει τον άντρα της. Ο κρύος ιδρώτας να ξεχειλίζει στο μέτωπο της και να διακρίνεις έναν τρόμο στα μάτια της, μήπως δεν του αρέσει και της το πετάξει και μετά της ζητήσει να φτιάξει άλλο. Αυτός ήταν ,κυρίες και κύριοι, ο τρόπος ζωής των  γυναικών. Ο άντρας , αυτός που θεωρούνταν άνθρωπος , αυτός που αποτελούσε μία ακέραιη προσωπικότητα. Η γυναίκα μια αόριστη ύπαρξη , ένα μηδενικό, ένα αντικείμενο πολλαπλής χρήσης. Αστείο δεν είναι; Εμείς ξέραμε μόνο για κάτι ειδικές λαβές που έχουν κλειδιά και είδη κοπτικής μαζί και εκείνα χαρακτηρίζονται αντικείμενα πολλαπλής χρήσης και όχι οι γυναίκες.

Πάλι καλά που ,ίσως να άργησαν λίγο , οι πολύ αγαπημένες για το γυναικείο φύλο Σουφραζέτες , γύρω στα τέλη του 19ου αιώνα στο Ηνωμένο Βασίλειο , δημιούργησαν ένα κίνημα που απέβλεπε στην κοινωνική και πολιτική δραστηριοποίηση των γυναικών. Τεράστια η επιμονή και η υπομονή των σουφραζετών για να φτάσουν στον στόχο τους , ακόμα και ένα μέλος του κινήματος πέθανε στην προσπάθειά του να πετάξει ένα πανό πάνω στο άλογο του βασιλιά στις Ιπποδρομίες του Έπσομ, στις 5 Ιουνίου του 1913.

Αυτό όμως δεν τις πτόησε και υιοθέτησαν ακόμα πιο επικίνδυνες και επιθετικές τακτικές. Αλυσοδένονταν σε κιγκλιδώματα, έβαζαν φωτιά σε γραμματοκιβώτια, έσπαγαν παράθυρα και σε ορισμένες περιπτώσεις τοποθετούσαν εκρηκτικούς μηχανισμούς. Ύστερα από αιματηρές προσπάθειες οι αγαπημένες μας τα κατάφεραν και το 1919 ψηφίσθηκε νομοσχέδιο για το δικαίωμα της γυναίκας στην ψήφο.

Αυτό αποτέλεσε τον πρόδρομο για την εξισορρόπηση των δύο φύλων. Συγκεκριμένα , στις αρχές της δεκαετίας του 60’ πολλές γυναίκες από μικροαστικές τάξεις κυρίως, εμπνεύσθηκαν από αυτές και τις έκαναν πρότυπά τους . Δύο τρία χρόνια αργότερα δημιουργήθηκε το φεμινιστικό κίνημα με πολλές καινοτόμες ιδέες όσον αφορά την κοινωνία και την πολιτική.
Σήμερα, αν και τα πράγματα φαινομενικά έχουν βελτιωθεί συνεχίζουν να υπάρχουν αδίστακτοι φαλλοκράτες οι οποίοι πιστεύουν ότι οι γυναίκες είναι ένα αντικείμενο ικανοποίησης για τους άντρες και τίποτα παραπάνω. Δεν σέβονται και δεν μπορούν να αποδεχτούν ότι οι γυναίκες έχουν φωνή τώρα πια και μπορούν να απευθυνθούν στη δικαιοσύνη για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Όσα δικαιώματα έχουν οι άνδρες άλλα τόσα έχουν και οι γυναίκες. Γι’αυτό ίσως καλύτερα να βοηθήσουμε αυτούς τους αφελείς οι οποίοι θεωρούν ότι είναι το φύλο που υπερισχύει,να μάθουν τη σημασία της συνύπαρξης και της αποδοχής. Δεν είναι οι μοναδικοί στον πλανήτη!