ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ

Γράφει ο  Ανδρέας Γεωργαντής

Η ιστορία συνεχίζει να γράφεται καθημερινά αφήνοντας πλέον αρκετά πίσω τις ένδοξες στιγμές της. Έτσι, επαναστάσεις , απελευθερωτικές κι εθνικές αποτελούν αξέχαστες ιστορικές στιγμές , η ιστορία όμως δε σταματά να γράφεται ποτέ, είναι στο χέρι μας αν η ιστορία μας θα αποτελέσει ένα κεφάλαιο, μια ενότητα ή ολόκληρα βιβλία στα χέρια των επόμενων γενεών. Κάνοντας μια σύντομη ιστορική αναδρομή 60 ετών στη Κούβα του 1959… Ένας ασήμαντος άνθρωπος ή ακόμα χειρότερα ένας πρόσφατα αποφυλακισμένος , καταστρώνει τα σχέδια του αυτοεξόριστος στην κοντινή του πόλη του Μεξικό. Ένας μικροκαμωμένος άνθρωπος με ένα πλήρως άγνωστο έως τότε όνομα Fidel Castro. Εκείνος και 300 ασήμαντοι έως τότε με ασήμαντα ονόματα αποφάσισαν να αλλάξουν μια για πάντα την ιστορία του κόσμου. Ονόματα όπως το δικό του ή του αδερφού του Raul, του Che Guevara και τόσων άλλων επαναστατών έγιναν γνωστά χάρη στο θάρρος τους και στην απόφασή τους να υπάρχει το όνομα τους με χρυσά γράμματα γραμμένο στην ιστορία. 1η Ιανουαρίου 1959 300 αντάρτες αναγκάζουν τον δικτάτορα 10.000 στρατιωτών να προβεί σε έκτακτη φυγή. Ένας εξόριστος δικηγόρος έγινε ο αιώνιος ήρωας της Κούβας , έχοντας στις πλάτες του όλες τις καταπιεσμένες φωνές χιλιάδων Κουβανών και έχοντας σε κάθε λόγο του τα θέλω κάθε Κουβανού. Στις μέρες μας άραγε γιατί δεν υπάρχουν τέτοιου είδους διεκδικήσεις; Δεν υπάρχουν προβλήματα ανισοτήτων και αδικίες; Δεν υπάρχουν ηγέτες; Και ποιος είναι ηγέτης εν τέλει; Ο κόσμος μας είναι γεμάτος από αδικίες και διακρίσεις και ίσως και να μην σταματήσουν ποτέ να υπάρχουν τέτοια προβλήματα όσο λειτουργεί έτσι ο κόσμος μας, μια συνεχής πάλη μεταξύ των τάξεων, αλλά πώς μπορούμε να τον αλλάξουμε; Ηγέτης στις μέρες μας είναι κάθε άνθρωπος που επιλέγει να απαλλαχθεί από τον υλιστικό και απόλυτα καπιταλιστικό τρόπο ζωής και να βοηθήσει ανιδιοτελώς έναν συνάνθρωπό του που το έχει ανάγκη. Ίσως είναι ο καλύτερος τρόπος αυτός ώστε να αντιληφθεί το εκάστοτε άτομο τις ανάγκες αυτού του κόσμου. Όπως πριν 60 χρόνια στην Κούβα  σήμερα υπάρχουν προβλήματα στη Συρία, στο Kουαντάναμο , από άκρη σε άκρη στη γη. Ίσως εμείς να επιλέγουμε να μη μαθαίνουμε γι’ αυτά, ίσως και είναι επιλογή κάποιου ισχυρού που θα ενοχλούταν αν μαθεύονταν όλα τα προβλήματα και εσκεμμένα λοιπόν αποφεύγει τη μεγάλη δημοσιοποίηση . Άλλωστε γιατί να  προβάλλεται κάτι το εξωπραγματικό και απάνθρωπο, το πολίτευμα της Βόρειας Κορέας, όπου οι άνθρωποι ζουν κάτω από ένα τυραννικό καθεστώς, ή ένας » απλός» πόλεμος, η κατάσταση στη Συρία, που εκατοντάδες άνθρωποι αφήνουν την πατρίδα τους ή και την τελευταία τους πνοή για έναν πόλεμο που κήρυξαν και στηρίζουν άλλοι; Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως κάποια καπιταλιστικά στοιχεία είναι απαραίτητα για να λειτουργήσει ομαλά η οικονομία, όπως μας απέδειξε και η ΕΣΣΔ με την περεστρόικα. Όμως το χρήμα δεν είναι  ανθρώπινο στοιχείο , απλώς υλικό, άρα γιατί να θυσιάζουμε τα δικαιώματα των ανθρώπων και τις  ανθρώπινες ζωές γι’ αυτό ; Ίσως τελικά , αυτός να είναι και ο ορισμός του αληθινού ηγέτη• αυτός που θα απαντήσει εμπράκτως σε αυτό το σύνθημα, Hasta la Victoria Siempre-Che Guevara